Zobacz także: Przekroczyć barierę / Makaja i Gédé / Haitańskie vodou – teatr przemiany

Żywe sztuki haitańskiego vodou: sztuki „przemiany”?

Spotkanie z Fabrice’em Nicotem i Stéphane’em Poliakovem, połączone z pokazami fragmentów filmów o Haiti, prowadzenie: Jarosław Fret

7/10/2019 {poniedziałek} 18:00
Instytut Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium

Język: angielski z tłumaczeniem na język polski

Żywe sztuki haitańskiego vodou: sztuki „przemiany”?
Fot. ze zbiorów prywatnych

Prezentacja haitańskich wspólnot vodou Legphibao i Madame Nerval oraz pracy artystycznej Fabrice’a Nicota na Haiti. Dyskusja ilustrowana fragmentami filmów o obrzędach, pracach artystycznych i performansach na Haiti.

Fabrice NicotFabrice Nicot wykłada przedmioty teatralne na Université de Paris-VIII oraz antropologię na Uniwersytecie Stanowym w Haiti. Ukończył studia aktorskie w Państwowej Szkole Sztuk i Technik Dramatycznych E.N.S.A.T.T. i na Université Sorbonne-Nouvelle (Paris-III). Nicot jest badaczem, aktorem, reżyserem i pedagogiem, uczącym i tworzącym we Francji i na świecie; współzałożycielem i byłym dyrektorem Festiwalu i Akademii Sztuk Sakralnych im. Andrieja Tarkowskiego. Przez trzy lata mieszkał na Haiti we wspólnotach vodou, gdzie przeszedł inicjację. Jest specjalistą w dziedzinie żywych sztuk haitańskiego vodou i sztuk „przemiany” na świecie (Haiti, Benin, Etiopia, Indie itd.).

Stéphane PoliakovStéphane Poliakov jest profesorem i kierownikiem Wydziału Teatralnego Université de Paris-VIII, aktorem i reżyserem. Przez wiele lat studiował u Anatolija Wasiljewa w Rosji i Francji, prowadzi laboratoria i warsztaty. Bada system Stanisławskiego i przekłada książki rosyjskiego reżysera na język francuski. Wystawił szereg opowiadań Czechowa i dialogów Platona, także opublikował wiele artykułów i trzy książki o teatrze rosyjskim.

Fot. Natalia KapsaJarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.