Moskwa–Pietuszki

W drodze do Pietuszek

Spotkanie z Jackiem Zawadzkim połączone z pokazem telewizyjnego zapisu spektaklu Moskwa–Pietuszki, prowadzący Jarosław Fret
Wydarzenie odwołane

24/05/2019 {piątek} 20:00
Instytut Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium

Wstęp wolny
Spotkanie z okazji 30-lecia spektaklu.

W drodze do Pietuszek
Fot. kadr z filmu

To jest cały czas ta sama niesamowita archetypiczna opowieść o podróży człowieka ku miłości i światłu. Per aspera ad astra, przez cierpienie do gwiazd. Tylko jak zaczynałem grać Moskwę–Pietuszki, miałem 27 lat, a teraz mam [ponad] 50. Chcę pokazać, że ta postać jest w pośpiechu, bo ma coraz mniej czasu na opowiedzenie swojej historii.
Znów w drodze do Pietuszek, z Jackiem Zawadzkim rozmawia Ewa Podgajna

Od 1989 roku Jacek Zawadzki zaprezentował spektakl wyreżyserowany przez Zygmunta Duczyńskiego w Polsce, Niemczech, Holandii, Rosji, UK, w tym przez 11 lat w Ameryce. W 2012 roku wrócił do Polski i kontynuuje swoją podróż na trasie Moskwa–Pietuszki. W trakcie spotkania z okazji 30-lecia spektaklu opowie o fenomenie swojego artystycznego procesu i zaprezentuje telewizyjny zapis spektaklu z 1995 roku.

Fot. Tomasz StokowskiJacek Zawadzki ukończył Państwowe Studium Aktorskie w Gdańsku (1984). Pracował jako aktor Teatru Współczesnego (1984–1989) w Szczecinie, członek trupy teatralnej PUR z Londynu (1990–1992), aktor Teatru Kana w Szczecinie (1992–1997), gdzie zrealizował „Moskwę–Pietuszki” i „Noc” według Wieniedikta Jerofiejewa w reżyserii Zygmunta Duczyńskiego. „Noc” otrzymała dwie prestiżowe nagrody na festiwalu Fringe w Edynburgu (1994). W latach 1997–1999 mieszkał w Edynburgu i pracował dla European Art Foundation Richarda Demarco, był też członkiem grupy performerskiej The Elements i zrealizował „At the End of On-Line” – film science fiction dla BBC 2. Występował w Teatrze Polskim w Szczecinie (1999–2001). Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych (2001–2012) współpracował z University of Illinois w Chicago, prezentując „Moskwę–Pietuszki” i prowadząc warsztaty teatralne. Zrealizował pięć filmów krótkometrażowych z amerykańską reżyserką Rene Kerkman i współzałożył zespół bluesowo-rockowy Banana Street Band. Obecnie współpracuje z Instytutem Grotowskiego. Regularnie gra dwa monodramy: „Moskwę–Pietuszki” oraz „Hantio”.

Fot. Natalia KapsaJarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.

Adaptacja, scenografia i reżyseria: Zygmunt Duczyński
Występuje: Jacek Zawadzki
Tekst: na podstawie Moskwy–Pietuszek Wieniedikta Jerofiejewa, w przekładzie Szymona Szechtera i Niny Karsow
Autor maski: Władysław Klamerus
Premiera: 14 maja 1989, Teatr Kana
Realizacja TV: Dariusz Pawelec
Światło: Bogusław Dąbrowa Kostka
Dźwięk: Zofia Grudzińska
Kamery: Jeremy Grzywa, Wojciech Kursa, Dariusz Posłuszny
Opieka scenograficzna: Grzegorz Policiński
Produkcja: Edward Gryszczy
Producent: TVP Kraków dla Programu 2
Czas trwania: 60 min

Spektakl zarejestrowano 7 kwietnia 1995 w krakowskim Teatrze Bückleina z udziałem publiczności.

PL_podstawowy-02

patronimedialniIG

Galeria zdjęć