Teatr Słońca
Spotkanie z dr Magdaleną Hasiuk poświęcone jej książce Teatr Słońca. Od rewolucji na kozłach do odysei uchodźców (Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2016), prowadzenie prof. Grzegorz Ziółkowski
27/11/2017 {poniedziałek} 18:00
Instytut Grotowskiego, Sala Kinowa
Wstęp wolny
Théatre du Soleil, założony w 1964 roku na zasadach spółdzielni, to żywa legenda francuskiej sceny eksperymentalnej. Międzynarodowy zespół, prowadzony przez charyzmatyczną reżyserkę Ariane Mnouchkine w dawnej fabryce amunicji Cartoucherie w Vincennes, umieścił nad swoim wejściem hasła rewolucji francuskiej „Wolność, równość, braterstwo”, jednoznacznie wskazując na swoją prospołeczną orientację i liberalny humanizm jako podstawowe wartości. Jednocześnie Teatr Słońca podejmuje palące problemy współczesnego świata na sposób artystyczny, czerpiąc inspiracje dotyczące języka zarówno z dokonań dwudziestowiecznej awangardy teatralnej i filmowej, jak i z konwencji klasycznych teatrów Wschodu. Magdalena Hasiuk w pierwszej w Polsce książce o jego dokonaniach opowiada fascynującą historię zespołu przez pryzmat kolejnych inscenizacji.
Grzegorz Ziółkowski
Ariane Mnouchkine odwołuje się do wielkich swoich poprzedników, spośród których – obok Stanisławskiego, Brechta, Meyerholda – niebagatelne miejsce zajmują nowatorzy francuscy: Jacques Copeau, Charles Dullin, Antonin Artaud, Jean Vilar. Umieszczenie Théâtre du Soleil w tradycji teatru francuskiego jest niekwestionowaną wartością opracowania Magdaleny Hasiuk. Właśnie z tej tradycji, czyli z marzenia Copeau o „deskach na dwóch kozłach, drżących pod stopami młodości, która na nie wybiegnie”, wywiodła ona podtytuł książki: Od rewolucji na kozłach do odysei uchodźców.
Anna Kuligowska-Korzeniewska
Magdalena Hasiuk pokazuje teatr posiadający własną misję. Konstruując swą książkę z opisów kolejnych przedstawień, autorka oddaje głos samemu teatrowi jako medium biorącemu udział w publicznej debacie. A tematyka tej debaty jest rozmaita, poczynając od refleksji nad kluczową dla Europy tradycją, jaką stanowi rewolucja francuska, która wyznacza wejście świata w nowoczesność, poprzez obrazy kształtującej się nowej jedności Wschodu i Zachodu, a kończąc na palącej kwestii uchodźstwa. Książka uświadamia czytelnikom istotny wkład Théâtre du Soleil w przemiany sztuki scenicznej w drugiej połowie XX wieku, a jednocześnie ujawnia twórczy walor teatralnej pracy, o którym najczęściej nie myślimy, skupieni na jej rezultatach.
Dobrochna Ratajczakowa
Magdalena Hasiuk jest adiunktem w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie w 2008 roku uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Dramat w laboratorium teatralnym Ariane Mnouchkine (promotor prof. nadzw. dr hab. Kazimierz Kowalewicz). Zainteresowania badawcze koncentruje wokół teorii i praktyki teatru XX wieku, przede wszystkim wokół zagadnień dotyczących laboratoriów teatralnych oraz społecznego oddziaływania sztuki teatru. Autorka książek: „Okrutnie dziwna strona” świata. Wokół teatru więziennego (2015) oraz Teatr Słońca. Od rewolucji na kozłach do odysei uchodźców (2016). Współredaktorka tomu: Kręgi i płomienie. Szkice o teatrze i socjologii (2017). Tłumaczka książki Jacques’a Lecoqa Ciało poetyckie (2011). Autorka artykułów naukowych, szkiców krytycznych i recenzji publikowanych w tomach zbiorowych oraz periodykach polskich i zagranicznych. W 2001 roku za działalność krytyczną otrzymała Nagrodę Złotego Pióra im. Jerzego Katarasińskiego.
Grzegorz Ziółkowski (ur. 1970 w Żninie) jest poszukiwaczem, reżyserem teatralnym, teatrologiem, nauczycielem, redaktorem, wydawcą, tłumaczem, praktykiem tai chi, dr. hab., prof. UAM w Instytucie Teatru i Sztuki Mediów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor książek Teatr Bezpośredni Petera Brooka (2000) i Guślarz i eremita. Jerzy Grotowski: od wykładów rzymskich (1982) do paryskich (1997–1998) (2007). Przełożył na język polski wiele książek, m.in. Ruchomy punkt Petera Brooka i Ku teatrowi ubogiemu Jerzego Grotowskiego. Zredagował samodzielnie i we współpracy szereg publikacji (wśród nich: Polish Theatre after 1989: Beyond Borders, On Performatics i Voices from Within: Grotowski’s Polish Collaborators). Stypendysta British Council, Miasta Poznania, Fundacji Nauki Polskiej i Fulbright Foundation. W latach 2004–2009 pracował jako dyrektor programowy Ośrodka Grotowskiego, a następnie Instytutu Grotowskiego we Wrocławiu, w którym m.in. współtworzył „Atelier” i objęty patronatem UNESCO Rok Grotowskiego 2009.
Prowadził Biuro Poszukiwań Teatralnych i Teatr Rosa w Poznaniu, a także zajęcia aktorskie w Anglii, Armenii, Austrii, Chile, Iranie, Katalonii, Korei Południowej, na Malcie i w Rumunii. Od 2012 roku kieruje PRACOWNIĄ || ROSA oraz Acting Techniques Intensive Seminar ATIS w Poznaniu. W Pracowni wyreżyserował dwa przedstawienia teatralne: TAZM Milczenie światła (2012) i SERCE Cisza wieloboku (2015–2016). W latach 2015–2016 zrealizował wraz z międzynarodowym zespołem interdyscyplinarne poszukiwanie teatralne Pracowni „Wsłuchanie w PULS”, w ramach którego opublikował Dwugłos O CISZY oraz Teksty OD SERCA (po polsku i po angielsku). Ostatnio opublikował monografię Okrutny teatr samospaleń. Protesty samobójcze w ogniu i ich echa w kulturze współczesnej (Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2018), która stanowi podsumowanie projektu wspieranego przez Narodowe Centrum Nauki.
Więcej informacji: grzeg.home.amu.edu.pl