Godzina z Jerzym Grotowskim
Pokaz filmu dokumentalnego, wprowadzenie Katarzyna Woźniak
15/01/2018 {poniedziałek} 18:00
Instytut Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium
Pokaz filmu z okazji 19. rocznicy śmierci Jerzego Grotowskiego
Wstęp wolny
Dokument Incontri del TG. Un’ora con Jerzy Grotowski jest nieznanym w Polsce zapisem rozmowy z Jerzym Grotowskim. Film powstał po wizycie Grotowskiego i Teatru Laboratorium w Wenecji w 1975 roku. Podczas Biennale di Venezia zespół zaprezentował spektakl Apocalypsis cum figuris (dzięwiętnaście pokazów) oraz zrealizował program działań parateatralnych o nazwie „Uniwersytet Poszukiwań II”, na który złożyły się spotkania robocze z włoskimi grupami teatralnymi oraz staże prowadzone przez poszczególnych członków zespołu: Acting Therapy Zygmunta Molika, Zdarzenie Reny Mireckiej i Zbigniewa Cynkutisa, Spotkania robocze Stanisława Scierskiego, Medytacje na głos Ludwika Flaszena, Song of Myself Zbigniewa Teo Spychalskiego, Laboratorium ogólne Włodzimierza Staniewskiego we współpracy z Ireną Rycyk, Special Project pod kierunkiem Ryszarda Cieślaka, a także seminarium poświęcone Special Project.
To nie przygoda teatralna jest ważna w życiu, ale życie jako przygoda – to jest ważne. Na początku teatr był dla mnie wyłącznie pretekstem, pseudonimem życia jako przygody, dodatkowym promieniem.
Wypowiedź Jerzego Grotowskiego z filmu
Jerzy Grotowski (ur. 11.08.1933, Rzeszów – zm. 14.01.1999, Pontedera) był reżyserem teatralnym, badaczem sztuki aktorskiej i – szerzej – performerskiej, wykładowcą antropologii teatralnej, reformatorem sztuk widowiskowych i wizjonerem kultury. W latach 1957–1969 wyreżyserował siedemnaście przedstawień, w tym jedenaście w założonym i kierowanym przez siebie Teatrze Laboratorium z siedzibą najpierw w Opolu, a następnie we Wrocławiu, wśród których na całym świcie są znane: Akropolis (1962), Tragiczne dzieje doktora Fausta (1963), Książę Niezłomny (1965), Apocalypsis cum figuris (1969). U szczytu światowej sławy oświadczył, że nie jest już zainteresowany tworzeniem spektakli teatralnych, i rozpoczął fazę poszukiwań parateatralnych w domenie „kultury czynnej”. W późnych latach siedemdziesiątych z poszukiwań tych wyłoniło się przedsięwzięcie Teatr Źródeł (1978–1982), przerwane kiedy Grotowski wyjechał z Polski w czasie stanu wojennego, decydując się na emigrację do USA. W 1986 roku na zaproszenie Fondazione Pontedera Teatro Grotowski przeniósł się do Pontedery we Włoszech, gdzie stworzył Workcenter of Jerzy Grotowski (obecnie Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards). Tu pracował nad ostatnią fazą swoich twórczych poszukiwań, Sztuką jako wehikułem.
Więcej informacji: grotowski.net/encyklopedia/grotowski-jerzy
Katarzyna Woźniak jest adiunktem w Katedrze Języka i Kultury Włoskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, kierownikiem Zespołu Komparatystyki Teatru, sekretarzem Stowarzyszenia Italianistów Polskich. Zajmuje się historią współczesnego teatru włoskiego oraz komparatystyką teatru. Jako autorka i tłumaczka współpracuje na stałe z wydawanym przez Instytut Grotowskiego internetowym czasopismem „Performer”, dla którego przełożyła m.in. teksty Eugenia Barby, Ferdinanda Tavianiego i Jean-Marie Pradiera. Od 2016 roku członek redakcji. Redaktorka serii wydawniczych „Meridiana” i „Meridiana. Classic”, poświęconych współczesnemu teatrowi włoskiemu i klasykom literatury włoskiej. Tłumaczka książki Gabriela Vacisa Dziesięć dni z Grotowskim, autorka książki Przed Grotowskim. Przewodnik po Włoszech teatralnych. Inicjatorka i koordynatorka (2015–2017) Krakowskich Spotkań Italianistycznych, corocznych spotkań z tłumaczami i badaczami przekładów.
Incontri del TG. Un’ora con Jerzy Grotowski
Realizacja: Mario Raimondo
Redakcja: Giuseppe Giacovazzo
Współpraca: Alfred di Laura
Kierownictwo produkcji: Leo Birzoli
Produkcja: Rai
Języki: włoski, francuski z polskimi napisami
Czas trwania: 38 min