Męskie perspektywy miłości

Spektakl Mateusza Brodowskiego

Męskie perspektywy miłości
Fot. Tobiasz Papuczys

Rzecz o kobietach bez kobiet.

Rzecz o mężczyznach, którzy ponoć nie potrafią rozmawiać o uczuciach i miłości.

Rzecz o miłości jako wartości „uniwersalnej”.

Wiele się o niej mówi, wiele się o niej słyszy w mediach, książkach, filmach. W dobie wolności, szybkich zmian i przewartościowania trudno o definicje. Mamy szeroki wachlarz wyboru. Wszystko, nawet miłość, staje się relatywne: bo zawsze tak było, bo mama tak mówi, bo kumpel opowiadał, bo czytałem taki artykuł, bo badania podają…

Rzecz o facetach pogubionych w dzisiejszych czasach, którzy wcale tego nie czują. O tych, których idee są oparte na wartościach przekazywanych przez rodziców. Ukształtowanych przez środowisko i kulturę, która dostarczała im motywów lub wzorców. O czym rozmawiają faceci w męskim gronie? Jakie relacje budują, czy w ogóle chcą relacji na stałe? Czy mówią o swoich uczuciach, czy może to jedynie przekonania lub poglądy? Kim jest kobieta na całe życie i czy w ogóle taka opcja istnieje. Jesteśmy szowinistami? Staliśmy się bardziej partnerscy? Co to znaczy szczęśliwy związek i czy to tylko miłość?

Czy miłość to jedynie romantyczna wizja? Czy wartość „uniwersalna” przeszła dużą metamorfozę?

Rzecz o kondycji współczesnego faceta, o jego poszukiwaniu tożsamości i wartości – drodze do definicji miłości.

Mateusz Brodowski jest absolwentem Lart Studio i Wydziału Lalkarskiego PWST w Krakowie Filii we Wrocławiu. Wystąpił w dwóch dyplomach: „Pessoa” w reżyserii Brania Mazucha oraz „Sinobrody” w reżyserii Marka Ciunela. Debiutował w Teatrze Lalki i Aktora „Kubuś” w spektaklu „Zaproszenie na egzekucję” w reżyserii Sabiny Wacławczyk. Pracował w Teatrze Powszechnym w Radomiu m.in. z Andrzejem Sadowskim, Jackiem Bałą, Markiem Zakosteleckim. Występuje na Scenie Marionetek przy Warszawskiej Operze Kameralnej. Od roku Prezes Stowarzyszenia Spiżarnia Form Artystycznie Nieoczywistych, którego misja zakłada wspieranie młodych artystów oraz łączenie form sztuki w nieoczywisty sposób.

Przemysław Piskozub jest aktorem, śpiewakiem operowym, menadżerem kultury. Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie, stypendysta programu Erasmus na Uniwersytecie Mozarteum w Salzburgu. Występował w spektaklach: „Czarodziejski flet” w reżyserii Moniki Rasiewicz, pod batutą Adama Korzeniowskiego i Grzegorza Brajnera, „Opera b/o” w reżyserii Włodzimierza Nurkowskiego, pod batutą Jacka Delekty, „Zemsta nietoperza” w reżyserii Petera Dehlera, pod batutą Daniela Hupperta, czy „Faust” w reżyserii Hermanna Keckeisa, pod batutą Kaia Röhriga.

Robert Traczyk jest absolwentem Politechniki Wrocławskiej oraz studentem reżyserii w AST w Krakowie Filii we Wrocławiu. Po kilku techniczno-korporacyjnych epizodach oraz dorywczym realizowaniu dźwięku i oświetlenia ostatecznie postanowił zająć się teatrem. Przygotował czytanie „Marcin, wieczny Artur” na podstawie dramatu Mateusza Pakuły we wrocławskim Teatrze Kombinat oraz Wyzwolenie w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Dzieje się. Fantastyka zaangażowana społecznie” zorganizowanego przez wydawnictwo Alpaka. Asystent reżyserki Aleksandry Popławskiej przy spektaklu „Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi” na podstawie zbioru opowiadań Davida Fostera Wallace’a. Uczestnik kursu wiodącego Otwartego Uniwersytetu Poszukiwań 2018 i projektu „Teatr na faktach” w Instytucie Grotowskiego, w ramach którego zrealizował entuzjastycznie przyjęty przez widzów spektakl „TanzGala”.

Joanna Kubik jest artystką, obecnie studentką V roku scenografii na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa ASP we Wrocławiu. Interesuje się scenografią, modą, kostiumami, filmem, rysunkiem i malarstwem. Autorka scenografii do spektakli „Ojczyzna” w Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, „Tymoteusz i Psiuńco” w reżyserii Anny Wolszczak, „Dzień osiemdziesiąty piąty” w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu, „Bombka z gwiazdką” w Teatrze Animacji w Poznaniu, „Deidamia” w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, „EXP” w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu. Aktywnie uczestniczy w wystawach, warsztatach, akcjach performatywnych i festiwalach. Jest stypendystką Prezydenta Miasta Wrocław oraz Rektora ASP we Wrocławiu.

Piotr Adamczyk (na pierwszy rzut oka można być lekko w szoku, że człowiek, który został papieżem, opowie o swojej męskiej perspektywie na miłość, niestety – to nie ten człowiek) to młody pasjonat teatru dokumentalnego, a przede wszystkim wyjątkowości jednostki i jej historii. Swoją przygodę z teatrem zaczął dosyć niedawno. Podążając w życiu za tym, co go fascynuje i intryguje, w 2018 roku dołączył do Teatru Ej Aj.

Reżyseria: Mateusz Brodowski
Asystent reżysera: Piotr Adamczyk
Scenariusz: Mateusz Brodowski, Robert Traczyk
Występują: Mateusz Dymidziuk, Miłosz Majchrzak, Michał Rybak, Olaf Staszkiewicz
Scenografia i kostiumy: Joanna Kubik
Dramaturgia: Robert Traczyk
Kierownik produkcji: Przemysław Piskozub
Promocja: Piotr Adamczyk
Premiera: 22 czerwca 2019
Czas trwania: 100 min

Spektakl został zrealizowany w Instytucie Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.

Galeria zdjęć