Aktualnie jesteś: Otwarty Uniwersytet Poszukiwań / Kursy wiodące / Teatr poza teatr
JA w spektaklu
Wykład Łukasza Drewniaka w ramach OUP
1/04/2016 {piątek} 18:00
Sala Kinowa
Wstęp wolny
Eimuntas Nekrošius i Oskaras Koršunovas. Dwóch twórców: samorodny geniusz, mistrz i samozwańczy uczeń, pragnący mistrza prześcignąć. Dwa języki teatralne, dwie strategie samozniszczenia i ocalenia przez teatr. Teatr jako kondensator i utrwalacz doświadczeń z dzieciństwa. Poetyka naiwności i okrucieństwa. Dlaczego akurat dziecięca perspektywa spojrzenia na świat przedstawiony przyjęta przez obu reżyserów zdefiniowała ich styl reżyserski? I dlaczego nagle przestała być uniwersalna i ożywcza? Co się dzieje, kiedy umiera dziecko w artyście, albo gdy mówi już tylko dziecko?
Pułapka dzieciństwa. Pamięć
Sesja IV OUP
1–2/04/2016
W jaki sposób pamięć pierwszego, osobistego, dziecięcego świata jest obecna w przedstawieniach teatralnych? Co w nich jest przetworzeniem osobistych wspomnień i doświadczeń? Jak ich szukać, jak rozpoznawać, co wiedzieć należy? Najważniejsze tropy, kamuflaże, maski i skróty. Dojrzewanie przez sztukę i powroty do dziecka w sobie jako strategie obecności artysty w jego dziele. Poszukiwania klucza biograficznego w teatrze Eimuntasa Nekrošiusa i Oskarasa Koršunovasa. Z koniecznymi odwołaniami do innych twórców polskich i europejskich.
Dlaczego akurat Litwnini? Po przeszło dziesięcioletniej dość marginalnej obecności w polskiej recepcji teatralnej wraca moda na litewski teatr, który w latach 1995–2005 był najważniejszym kontrapunktem estetycznym dla produkcji scen polskich i europejskich. Wiosną 2016 roku w Teatrze Narodowym odbędzie się premiera Dziadów w reżyserii Eimuntasa Nekrošiusa. Prawie trzydzieści lat po gościnnych pokazach jego Wujaszka Wanii z wileńskiego Jaunimo Teatras. Dwadzieścia pięć lat po pierwszej, polskiej wizycie spektaklu Ten būti čia (Tam być tu) Oskarasa Koršunovasa, litewskiego specjalisty od scenicznych adaptacji tekstów grupy Oberiu i realizacji Szekspirowskich.
Podziwialiśmy ich, fascynowali nas, ale nigdy nie naśladowaliśmy ich poetyki, pracy z aktorem, maniery adaptacyjnej. Ani tym bardziej świadomej naiwności postrzegania problemów rzeczywistości i sztuki. Nie chcieliśmy, nie potrafiliśmy. Dlaczego ta optyka okazała się niepodrabialna?
Łukasz Drewniak jest krytykiem teatralnym, redaktorem, moderatorem, selekcjonerem i konsultantem. Ekspert od współczesnego teatru litewskiego. Wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie. Założyciel i pierwszy redaktor naczelny Gazety Teatralnej „Didaskalia”. Redaktor książek Dziennik podróży z Kantorem Wacława i Lesława Janickich oraz biografii Izabelli Cywińskiej Dziewczyna z Kamienia. Dyrektor artystyczny Krakowskich Reminiscencji Teatralnych w latach 2002–2005. Wieloletni recenzent teatralny „Tygodnika Powszechnego” (1995–2005), „Przekroju” (1999–2012), „Dziennika. Gazety prawnej” (2005–2010). Współpracował z TVP Kultura od samego początku istnienia stacji jako redaktor i prezenter. Obecnie współtworzy program impresaryjny lubelskiego Teatru Starego i od pięciu lat prowadzi na tej scenie cykl debat „Bitwa o kulturę”. Na portalu teatralny.pl jest autorem cyklu „Kołonotatnik”, na który składają się teksty publicystyczne, eseje teatralne, recenzje i facecje. Mieszka w Krakowie.