Atrapa i Utopia

Esej teatralny Iwony Koneckiej

Atrapa i Utopia
Fot. Michał Wojtarowicz/Oczajdusza!

To wywód trochę już zmęczonej aktywistki, która co chwilę się poddaje, lecz poddać się nie może. W pseudoakademickiej formie wykłada widowni sens swoich działań, by za chwilę skontrować go poetycko-teatralnym obrazem. Dlatego Atrapa i Utopia to esej teatralny. Artystka szuka tematu w publicystyce i filozofii politycznej, a przede wszystkim w nowej poezji polskiej. To inspiracje, z których montuje teatralne metafory, zmienne i nieokiełznane, a wśród nich: sekwencje wybuchów, rockowe koncerty, trochę benzyny, a nawet Święty Mikołaj… Gdzieś między aulą wykładową a klubem go-go Iwona Konecka prowokuje odbiorców do odklejenia się od codzienności – udającej jedynie słuszną i nieuniknioną – i sięgnięcia wzrokiem w przyszłość. W zasadzie do różnych mniej lub bardziej możliwych przyszłości…

Spektakl powstał według scenariusza nagrodzonego przez Teatr Ósmego Dnia w konkursie OFF: Premiery/Prezentacje. Na Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku otrzymał wyróżnienie „za postawę artystycznego nonkonformizmu”, na Wiosce Teatralnej w Węgajtach pierwszą w historii festiwalu nagrodę Złota Baryłka.

Fot. Eduardo González CamáraIwona Konecka (Teatr Realistyczny) od ponad dekady uprawia punkowy teatr przygody. Na początku pracy spektakl to dla niej intelektualne wyzwanie, a u celu przede wszystkim energia, punkowy zadzior i bezpośredni kontakt z widzem. Mówi, że chce wbijać w rzeczywistość szpile – celnie, ale z klasą. Wraz z zespołem Teatru Realistycznego upodobała sobie rewolucyjne podejście do rzeczywistości. To teatr, który rozsadza stereotypy o kobiecości za pomocą taniego szampana i naręcza wiejskiej kiełbasy (Jestem, 2011), podważa autorytety, tarzając się w prochach klasyków (Manifest, 2013), nie waha się wreszcie, żeby na scenie wysadzić Polskę w powietrze (Bum, 2016). To teatr, po którym zawsze coś zostaje: na scenie bałagan, a w głowach widzów myśli – echa podanych bez pardonu tez, zaskakujących zestawień obrazów i skryty gdzieś w kącie mały łkający Iggy Pop.

Konecka jest absolwentką wiedzy o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie i filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Prezes Fundacji Teatr Realistyczny. Od kilku miesięcy intensywnie współtworzy Wrocławską Offensywę Teatralną. Współpracuje także z portalem teatralny.pl oraz wrocławską Fundacją Teatr Nie-Taki.

Scenariusz i wykonanie: Iwona Konecka
Wideo: Łukasz z Bałut
Konsultacja artystyczna: Anna Sadowska
Premiera: 19 grudnia 2015, Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu
Czas trwania: 60 min
Spektakl dozwolony dla widzów od lat 16.

Galeria zdjęć